ալևլկուք
Հայերեն բարբառային բառ
ալևլկուք 1
[խմբագրել]վանկեր՝ ա•լև•լ(ը)•կուք
- Պոլիս, Կարին, Տարենտե, Քղի՝ պչրանք, սեթևեթանք
- պչրվող, կոտորատվող ◆ Վայրկյան մը չէր կասկածել... այս էրիկներեն զատվող կիներուն, այս երիտասարդ ազգականներում ալևլուկ բարքերուն վրա։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- Քղի՝ խենթուկ ◆ Ալևլուկ մարդ։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ալևլուկ գալ, հաճոյանալ, սեթևեթել ◆ Գարանը ալևլուկ քուքա։ (Ձեռագիր)
ալևլուք 2
[խմբագրել]- Պոլիս, Խարբերդ, Տարենտե՝ իրարանցում, բորբոքում
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։