Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•խոր•ժա•ձայն

Ստուգաբանություն

լսելու համար ախորժելի, ախորժելի՝ քաղցր ձայն ունեցող ◆ Եվ ախորժաձայն սրինգն հովվական խոսում է կարծես։ Հովհաննես Թումանյան

ախորժահունչ, ախորժահնչյուն, ախորժալուր, ախորժանվագ, անուշաձայն, անուշալուր, բարեհնչյուն, բարեհունչ, բարեհնչակ, բարենվագ, քաղցրաձայն, քաղցրալուր, քաղցրահնչյուն, քաղցրահունչ, գեղեցկաձայն, գեղեցկանվագ, գեղեցկահնչյուն, գեղաձայն, գեղանվագ, գեղահնչյուն, դյուրաձայն, դյուրալուր, մեղմաձայն, հեշտալուր, փափկահնչյուն, պերճանվագ, պերճահնչյուն, պերճահնչուն, երաժշտական, մեղեդիական, մելոդիական

Բաղադրյալ բառեր
ախորժաձայնություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։