Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•կաղ•ձուն

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ ակաղձ, վերջածանց՝ -ուն:

(բնստ․) հոծ, խիտ, լեցուն, լիքը, խուռն ◆ Ես հպումեն կը փախչիմ գաղտուկ, հպումեն՝ վայրի վիշտով ակաղձուն: (Միսաք Մեծարենց)

լեցուն, լի, լիքը, լեփ-լեցուն, լեցուկ (արևմտհ․), զեղուն, լիածիր, գլխուն, դարիվ-դարիվ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։