Jump to content

ականջփարատիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ɑkɑnd͡ʒpʰɑɾɑˈtik]

վանկեր՝ ա•կանջ•փա•րա•տիկ 

  1. Վան՝ լաթի կտոր, որով փակում են սնդուն, որպեսզի օդ չանցնի, և կրակը չբորբոքվի, սնդվակալ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։