ականջփարատիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ɑkɑnd͡ʒpʰɑɾɑˈtik]

վանկեր՝ ա•կանջ•փա•րա•տիկ 

  1. Վան՝ լաթի կտոր, որով փակում են սնդուն, որպեսզի օդ չանցնի, և կրակը չբորբոքվի, սնդվակալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։