ակնավառիչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ակ•նա•վա•ռիչ
- Զանգեզուր՝ կպչան, որով վառում են թոնիրը ◆ Բաղդասար պապը ձեռնափայտի ծայրով հավաքում էր ընկուզենուց ընկած չոր տերևները և լցնում մի մեծկողովի մեջ՝ ձմռան ակնավառիչի համար։ Սերո Խանզադյան ◆ Մի քանի փատ ծղանի, ակնավառիչ անենք։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։