ակնջուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•կ(ը)ն•ջուկ
ակնջուկ 1
[խմբագրել]- Վան՝ (բսբ․) կանեփուկ ◆ Ակնջուկն ու գառինդմակն կարոտ են մանուշակին։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]ակնջուկ 2
[խմբագրել]- Վան, Սալմաստ՝ կանանց ականջի փաթթոց, կապ ◆ Վարժուհին կապում է նորա ականջները երկկողմսնի խլության ակնջուկով։ (Րաֆֆի)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։