ակնջուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•կ(ը)ն•ջուկ
ակնջուկ 1[խմբագրել]
- Վան՝ (բսբ․) կանեփուկ ◆ Ակնջուկն ու գառինդմակն կարոտ են մանուշակին։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
ակնջուկ 2[խմբագրել]
- Վան, Սալմաստ՝ կանանց ականջի փաթթոց, կապ ◆ Վարժուհին կապում է նորա ականջները երկկողմսնի խլության ակնջուկով։ (Րաֆֆի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։