ակոլել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•կո•լել 

  1. Նոր Բայազետ, Վան, Մուշ, Շատախ, Խարբերդ՝ ավերել, քանդել ◆ Տո, քու տունն ակոլի, Գալոենց Մոսեսը պտի էղնիս։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Քո տուն ակոլի, դուն էլ էկար էս տեղ։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։