Jump to content

ակոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•կոն 

  1. Բուլանըխ՝ ավազախառն և կավախառն հող ◆ Ակոնը հեշտ է վարվում։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Զեյթուն՝ մեծ արտ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. ացետատակապրոնային զուգակցված թել, որը ստացվում է պրոֆիլացված կապրոն միաթելերից և երկոլորք ացետատային թելից


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
  • Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։