ակտի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ակ•տի 

  1. Կարին՝ փայտյա լծակ, որ դնում են ուսերին և երկու ծայրերից կախում են ջրի դույլերը, անկտի ◆ Նա իրեն համար մի տեսակ վիրավորանք էրհամարում՝ ակտին ուսին, ժամացույցը կրծքին, որ ձորից ջուր էր կրում։ (Հակոբ Մանանդյան) ◆ Տեղ կա ակտիով են ջուրկրում, տեղ կա՝ իճաթով։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։