ակցենտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< акцент< լատ. accentus «շեշտ»

Գոյական

  1. (մրմն․) հնչյունի ուժի կարճատև և անակնկալ ուժեղացումը
  2. (թատր․) առոգանություն, շեշտ, շեշտ դնելը ինչ-որ բանի վրա` առանձնացնելը մյուսներից, հատկապես ուշադրություն դարձնելը ինչ-որ բանի
  3. (թատր․) առոգանություն` արտասանության տեսակ, երբ օտար լեզվի բառերը արտասանելիս փոխվում են խոսողի կողմից
  4. տվյալ լեզվին կամ բարբառին հատուկ հնչա-արտասանական առանձնահատկություն, որը բնորոշ է դարձնում ոչ մայրենի լեզվով խոսողի արտասանությունը
  5. շեշտի կամ որևէ հնչյունի-արտասանական յուրահատկությունը արտահայտող նշանը գրավոր տեքստում
  6. տե՛ս շեշտ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։