ահածին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑhɑˈt͡sin]
վանկեր՝ ա•հա•ծին
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) ահ՝ երկյուղ առաջացնող, սարսափելի ◆ Նա զգաց, որ կլինի ավելի ահածին մի բան Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։