Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հա•ռիկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ահառած, սարսափելի, ահեղ, ահազդու ◆ Գազազեց սաստիկ Ճնճղափորիկ, գոռաց ահառիկ ու մահակն առավ։ (Ավետիք Իսահակյան)
ահռելի, վիթխարի ◆ Բանվորներ՝ առած ուսերնին, մեջքին քարեր ահառիկ, դույլեր ահագին… կելնեն ու կիջնեն։ (Ավետիք Իսահակյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։