Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հա•սար•սուռ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ահ ու սարսուռ ազդող, ահ պատճառող ◆ Ղողանջը զանգերի արքայանիստ Մոսկվայում ահասարսուռ զրնգաց։
ահից՝ երկյուղից սարսռացող
(փխբ․) ահեղ, վայրագ ու հզոր

ահազդեցիկ, ահազդու, ահասաստ, ահարկու, սարսափազդու, ահընկեց (հին)
սարսափահար, ահահար, երկյուղահար, երկյուղավոր, երկյուղոտ, ահասարսափ, ահաբեկ, լեղապատառ, գլխապատառ, լերդապատառ, լեղաճաք, լեղակտուր, սրտաճաք, սոսկումնահար, կայծակնահար (փխբ․), (ժղ․)՝ ահակոտոր, ահաչոր, ահահալած, զահահար (հզվդ․), (գվռ․)՝ լեղաքամ, հենքապատառ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։