Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հի•պա•րա•նոց

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ահեղ՝ վսեմ պարանոցով, վիզը խրոխտորեն պարզած ◆ Նրա ահիպարանոց նժույգը… մոտենում է դարպասին ավելի սիգապանծ և որոտաձայն խրխնջյունով։ (Մուրացան) ◆ Ահիպարանոց, որպես մի կարապ, ուրախ կթռչեմ անգին հայրենիք։ (Սմբատ Շահազիզ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։