Jump to content

ահլի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ահ•լի 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ջավախք՝ ծեր, տարիքավոր, ահել ◆ Վերջը որ շատ ման են գալի, տեսնում են՝ հրենիկ մի ահլի պառավ կնիկ քուչի դռանը նստած ա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. Արարատյան, Կարին՝ հմուտ, փորձառու, կենսափորձ ունեցող
  3. արժեքավոր, շնորհալի ◆ Ես ասում էի ահլի, կատարյալ աղջիկ ուզենք։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։