ահռիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ահ•ռիկ
- Կարին՝չնչին բանից վախեցող, վախկոտ ◆ Մի ահռիկ աղջիկ է, բո անես, լեղին կպատռի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- սոսկալի ◆ Ահռիկ լաց էր լինում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։