Jump to content

աղալի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•ղա•լի 

  1. Արարատյան՝աղեկտուր, սրտաճմլիկ, կսկծալի ◆ Ի՞նչ ա էլէլ քեզ, ախպեր ջան, - աղալի ձենով ասեց Գարեգինը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Դու արի ու հիմա մտիկ տուր, ապառաժ քար ըլներ, լաց կըլներ, թե որ էս աղալի բանիը տեսներ։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։