աղաղիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑˈʁit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ղա•ղիչ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (մսնգ․) աղաղող՝ դաբաղող նյութ, աղաղանյութ
- աղաղող անձ, աղաղման գործողություն կատարող, աղաղորդ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- աղաղ, դաբաղ, դաբաղանյութ, աղաղանյութ, դաբաղիչ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղաղիչ(ը) | աղաղիչներ(ը) |
| Սեռ. | աղաղիչի | աղաղիչների |
| Տր. | աղաղիչի(ն) | աղաղիչների(ն) |
| Հայց. | աղաղիչ(ը) | աղաղիչներ(ը) |
| Բաց. | աղաղիչից | աղաղիչներից |
| Գործ. | աղաղիչով | աղաղիչներով |
| Ներգ. | աղաղիչում | աղաղիչներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։