աղամաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑˈmɑʁ]
վանկեր՝ ա•ղա•մաղ
- Մուշ, Մարաշ՝ սմբուկի գգլխի կեղևը, որ չորացում, մանրում, խաշում են և վրան աղ, պղպեղ ու սոխ ցանելով՝ ուտում
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։