աղամաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑˈmɑʁ]
վանկեր՝ ա•ղա•մաղ
- Մուշ, Մարաշ՝ սմբուկի գլխի կեղևը, որ չորացում, մանրում, խաշում են և վրան աղ, պղպեղ ու սոխ ցանելով՝ ուտում
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։