աղաչք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈʁɑt͡ʃʰkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ղաչք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- Արարատյան՝ քարաղ, կոշտ աղ (որ օգտագործվում էր վարունգ ուտելիս) ◆ Գրի Կողբ, մեր խնամի Գյուլնազարին՝ մի սպիտակ աղաչք ղրկի։ (Պերճ Պռոշյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
քարաղ, աղաքար, աղուճակ, աղակտոր գռիճ (հզվդ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | աղաչք(ը) | աղաչքեր(ը) |
Սեռ. | աղաչքի | աղաչքերի |
Տր. | աղաչքի(ն) | աղաչքերի(ն) |
Հայց. | աղաչք(ը) | աղաչքեր(ը) |
Բաց. | աղաչքից | աղաչքերից |
Գործ. | աղաչքով | աղաչքերով |
Ներգ. | աղաչքում | աղաչքերում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։