աղասալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑˈsɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ղա•սալ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
սալքար, որի վրա աղ են շաղ տալիս, որպեսզի անասունները լիզեն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- լիզաքար
- աղ, քարաղ, աղուճակ, աղաքար, (հզվդ․)՝ գռիճ, աղուճակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղասալ(ը) | աղասալեր(ը) |
| Սեռ. | աղասալի | աղասալերի |
| Տր. | աղասալի(ն) | աղասալերի(ն) |
| Հայց. | աղասալ(ը) | աղասալեր(ը) |
| Բաց. | աղասալից | աղասալերից |
| Գործ. | աղասալով | աղասալերով |
| Ներգ. | աղասալում | աղասալերում |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։