աղավղել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑvˈʁɛl]
վանկեր՝ ա•ղա•վ(ը)•ղել
- Վան՝ աղաչել, լալագին խնդրել ◆ Զրկվելովմայրական անուշգգվանքներից՝... ստիպված եննաև լալ և աղավրել: Սահակ Ամատունի ◆ Անծեղ կը թռնւի կերթա վեր արապահին կընստի, կաղավրի... պառավ,պառավ, իմ պոզ տու։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։