աղբերակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁbɛˈɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղբերակ
վանկեր՝ աղ•բե•րակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- աղբյուրի ակ՝ ակունք ◆ Ժայռից խոխոջելով ու արագ թափվում է ջինջ մի կենսատու աղբերակ: Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Այդ սուրբ ուժին համար կըսեմ, որուն դու իմացական աղբերակն ես հորդահոս։ (Դանիել Վարուժան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ակնաղբյուր, ակունք, ակ, բունակն (հնց․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղբերակ(ը) | աղբերակներ(ը) |
| Սեռ. | աղբերակի | աղբերակների |
| Տր. | աղբերակի(ն) | աղբերակների(ն) |
| Հայց. | աղբերակ(ը) | աղբերակներ(ը) |
| Բաց. | աղբերակից | աղբերակներից |
| Գործ. | աղբերակով | աղբերակներով |
| Ներգ. | աղբերակում | աղբերակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։