Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղերսագին

վանկեր՝ ա•ղեր•սա•գին

Ստուգաբանություն

աղերսական կերպով, աղերսելով ◆ Նա կարկատանը մի կողմ դրեց և ձեռն աղերսագին մեկնեց դեպի որդին։ (Նար-Դոս)

աղաչագին, թախանձագին, պաղատագին
աղաչական, աղերսական, թախանձական, պաղատական, խնդրական, աղաչողական, թախանձողական, պաղատողական, խնդրողական, աղերսակոծ, աղաչագին, թախանձագին, պաղատագին
աղաչալի, աղաչալիր, աղաչալից, աղերսալի, աղերսալիր, աղերսալից, թախանձալի, թախանձալիր, թախանձալից, պաղատալի, պաղատալիր, պաղատալից, աղաչաշատ, աղերսաշատ, թախանձաշատ, պաղատաշատ, թախանձագին, պաղատագին, աղաչական, աղերսական, թախանձական, պաղատական, աղերսակոծ, բազմապաղատ, բազմաթախանձ, մեծապաղատ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։