աղիշք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աղ•իշկ 

  1. Արարատյան, Կարին, Երզնկա, Սեբաստիա, Համշեն՝ յուղը հալելիս աղային և այլ մնացորդը, որ մնում է ամանի տակը տակուցք, թանիչք
  2. աղիչքով բլիթ թխել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։