աղոթասույզ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ա•ղո•թա•սույզ 

Բացատրություն


  1. (նորբ․) աղոթքի մեջ սուզված, աղոթքով լցված ◆ Աղոթասույզ սիրտ։ Ասողիկ

Աղբյուրներ[խմբագրել]