աղտոտիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ աղ•տո•տիչ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) օդը՝ շրջակա միջավայրը աղտոտող ◆ Ծանր մետաղները դասվում են շրջակա միջավայրի ամենավտանգավոր աղտոտիչների շարքը։ Շրջան (թերթ)
  2. (բնապ․)
  • աղաոտող նյութ, ցանկացած ֆիզիկական ազդակ, քիմիական նյութ կամ կենսաբանական օրգանիզմ, որն առաջանում կամ թափանցում է շրջակա միջավայր՝ սահմանային թույլատրելի խտությունները գերազանցող քանակներով
  • ֆիզիկական ազդակներ, քիմիական նյութեր ու կենսաբանական օրգանիզմներ, որոնք գտնվում են շրջակա միջավայրում որոշ նպատակների համար ցանկալի չափաքանակները գերազանցող քանակներով
  • օբյեկտ, որը շրջակա միջավայրի աղտոտման աղբյուր է
  • ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձ, որը պատասխանատու է շրջակա բնական միջավայրի աղտոտման համար
  1. (դղբն․) դեղը կամ մաքուր քիմիական միացությունը աղտոտող կողմնակի նյութ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
  • Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
  • Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։
  • Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։