Հայերեն

վանկեր՝ աղ•տո•տիչ

Բառակազմություն

(նորբ․) օդը՝ շրջակա միջավայրը աղտոտող ◆ Ծանր մետաղները դասվում են շրջակա միջավայրի ամենավտանգավոր աղտոտիչների շարքը։ Շրջան (թերթ)
(բնապ․)

աղաոտող նյութ, ցանկացած ֆիզիկական ազդակ, քիմիական նյութ կամ կենսաբանական օրգանիզմ, որն առաջանում կամ թափանցում է շրջակա միջավայր՝ սահմանային թույլատրելի խտությունները գերազանցող քանակներով
ֆիզիկական ազդակներ, քիմիական նյութեր ու կենսաբանական օրգանիզմներ, որոնք գտնվում են շրջակա միջավայրում որոշ նպատակների համար ցանկալի չափաքանակները գերազանցող քանակներով
օբյեկտ, որը շրջակա միջավայրի աղտոտման աղբյուր է
ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձ, որը պատասխանատու է շրջակա բնական միջավայրի աղտոտման համար

Բաղադրյալ բառեր
մարդածին աղտոտող նյութ աղտոտող վտանգավոր նյութ կայուն աղտոտիչ թունավոր աղտոտող նյութ աղտոտիչների ազդեցություն աղտոտիչների մոնիտորինգ

Թարգմանություն

Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։
Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։
Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։