աճաճա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ճա•ճա
- Մուշ՝ նմանախոսությամբ կամ կապկություններ անելով մեկին ծաղրելը ◆ Հեղ մը լե օր աճաճա էնիս, հըմալ չըփալեխ մը կըշըմփըլցում, օր չգինաս հուստե իս, հուր կերթաս։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։