աճաճա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ճա•ճա
- Մուշ՝ նմանախոսությամբ կամ կապկություններ անելով մեկին ծաղրելը ◆ Հեղ մը լե օր աճաճա էնիս, հըմալ չըփալեխ մը կըշըմփըլցում, օր չգինաս հուստե իս, հուր կերթաս։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։