աճառակցոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡ʃɑrɑkˈt͡sʰɔn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ճա•ռա•կ(ը)•ցոն
Գոյական
(կզմխս․) ոսկորների միակցումը աճառի միջոցով (սինխոնդրոզ)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- աճառակցում, կռճիկակցում
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աճառակցոն(ը) | աճառակցոններ(ը) |
| Սեռ. | աճառակցոնի | աճառակցոնների |
| Տր. | աճառակցոնի(ն) | աճառակցոնների(ն) |
| Հայց. | աճառակցոն(ը) | աճառակցոններ(ը) |
| Բաց. | աճառակցոնից | աճառակցոններից |
| Գործ. | աճառակցոնով | աճառակցոններով |
| Ներգ. | աճառակցոնում | աճառակցոններում |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։