աճեկուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•ճե•կուն 

  1. Պոլիս, Խարբերդ, Կարին, Եվդոկիա, Ակն, Սեբաստիա, Դերսիմ, Սվեդիա՝ Աճուն, լավ աճ ունեցող, եփելուց խոշորացող ◆ Աճեկուն, այլուր, լոբի։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։