աճյունակիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ աճ•յու•նա•կիր 

Ածական

  1. (նորբ․) աճյուն(ներ) պարփակող, կրող ◆ Եվ թող օրհնյալ լինի հողը աճյունակիր․․․ Հ․ Սարրուխան, Վ․ 52

Աղբյուրներ[խմբագրել]