Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամազոնաքար

վանկեր՝ ա•մա•զո•նա•քար

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ ամազոն, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ քար:

(հնք․) դաշտային սպաթի մի տեսակ, կիսաթանկագին քար
(երկրբ․) միներալ, միկրոկլինի տարբերակ, գույնը՝ վառ կանաչ, երկնագույն-կանաչ, փայլը ապակու միչև սադափյա

ամազոնիտ, ամազոնյան քար

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։