ամակտար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•մա•կ(ը)•տար 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Կարին՝ Երախտիք՝ վաստակ ունեցող, վաստակավոր ◆ Ամակտարի ամակը չեն մոռանա։ առած աշխատող, աշխատավոր ◆ Ամկատար, աշխատավոր իշուկ էր սպանել, կաշին քերթել ձեռքերը չէր զորում։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։