ամբոխահաճություն

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբոխահաճութիւն

• ՄՀԱ՝ [ɑmbɔχɑhɑt͡ʃutʰˈjun]

վանկեր՝ ամ•բո•խա•հա•ճու•թյուն 

Բառակազմություն

Արմատ՝ ամբոխ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ հաճ, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

1. (քղք․) պոպուլիզմ
2. (նորբ․) ամբոխին հաճելի լինելը՝ դուր գալը ◆ Մերժել ծայրահեղություն, ամբոխահաճությունը և սին խոստումները։ Մոլորակ (թերթ)

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։