ամբոխապետություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmbɔχɑpɛtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբոխապետութիւն
վանկեր՝ ամ•բո•խա•պե•տութ•յուն
Կազմություն[խմբագրել]
Արմատ՝ ամբոխ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ պետ, վերջածանց՝ -ություն:
Գոյական
- արիստոտելի տերմինը կառավարության այն ձևի համար, որի ժամանակ իշխանությունը պատկանում է ապստամբած ժողովրդին (օխլոկրատիա) ◆ Այս դիրքորոշմամբ նա խիստ քննադատում է բռնապետությունը՝ «անօրինականության վիճակը, որում հատուկ կամքը՝ որպես այդպիսին (լինի միապետի կամ ժողովրդի (ամբոխապետության) կամքը), ունի օրենքի ուժ կամ ավելի ճիշտ՝ իրենով փոխարինում է օրենքը»։ (Կառլեն Միրումյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ամբոխապետություն(ը) | ամբոխապետություններ(ը) |
| Սեռ. | ամբոխապետության | ամբոխապետությունների |
| Տր. | ամբոխապետության(ը) | ամբոխապետությունների(ն) |
| Հայց. | ամբոխապետություն(ը) | ամբոխապետություններ(ը) |
| Բաց. | ամբոխապետությունից | ամբոխապետություններից |
| Գործ. | ամբոխապետությամբ | ամբոխապետություններով |
| Ներգ. | ամբոխապետությունում | ամբոխապետություններում |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։