ամոլ
Հայերեն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս առաջացել է բնիկ հնդեվրոպական smpolio` «միասին քշվող» արմատից (sm-` «միասին, համա-» և pel-`«քշե՞լ»)։ Կազմության համար համեմատել ամուլ՝ n-polõ-, համեմատել լատիներեն՝ pellõ` «խփել, հրել, քշել», opilio (owi-pilio)` «հովիվ < ոչխար քշող»։
Գոյական
- միասին լծվող լծկաններից յուրաքանչյուրը, լծակից
- Ղարաբաղ՝ գութանի կամ սայլի առաջին զույգ լծկանը՝ առաջին լուծը ◆ Աղջիկները համեստ ու լռակյաց, երբեմն միայն հարվածում էին ամոլներին, երբ սրանք ծանրացնում էին իրենց ընթացքը։ (Մուրացան) ◆ Կռունկն ամոլ արեցի, սագերն հորիք լծեցի։ Հովհաննես Թումանյան
- միմյանց գործակից կենակից օգնական մարդկանց զույգ (փխբ․)
- մասնավորապես՝ ամուսնական զույգ, ամուսիններ ◆ Անակնկալ համերաշխությունը այս ամոլին՝ զրկանքի պես բան մը կ'ըլլար անոնց, որ ամուսնության հաջորդ օրվան համար գժտում, երկպառակություն նախատեսեր էին։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- լծորդ տառ (քրկն․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ամբոլ (գութանի առաջին լուծը) (բրբ․)
- ամբոլ, եզնամոլ, եզնամոլի, լուծք, հարկիք (լուծը միասին քաշող) (բրբ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։