ամպակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ամ•պակ
- Ակն՝ անապակ, անխառն, անարատ ◆ Քու տերևդ վարդ կու մանի, Քու ջուրն անպակ գինի։ (Ձեռագիր)
- անհամ, անժուր, առանց հյութի՝ յուղի ◆ Աժան միսին ջուրը ամպակ կըլլա։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Բալու՝ ամպակ-ամպակ խոսել - անհամ, անիմաստ խոսքեր ասել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։