ամպակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ամ•պակ
- Ակն՝ անապակ, անխառն, անարատ ◆ Քու տերևդ վարդ կու մանի, Քու ջուրն անպակ գինի։ (Ձեռագիր)
- անհամ, անժուր, առանց հյութի՝ յուղի ◆ Աժան միսին ջուրը ամպակ կըլլա։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Բալու՝ ամպակ-ամպակ խոսել - անհամ, անիմաստ խոսքեր ասել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։