ամրոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ ամ•րոց 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բնական ամուր տեղ, ամրություն, պնդոց ◆ Ու միշտ ուրախ, հաղթանակով իր ամրոցն է դառնում նա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Վաղը այս պահին կլուսավորվեն ամրոցի բուրգերը։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. արհեստական կերպով ամրացրած դիրք կամ ռազմական կառուցվածք՝ թշնամու հարձակումներից պաշտպանվելու համար, բերդ, ամրություն
  3. (հնց․) իշխանի՝ ֆեոդալի ամրացված շինություն, դղյակ ◆ Ահա մեծի ապարանքը Ու ամրոցը կիսավեր։ Հովհաննես Թումանյան
  4. (փխբ․) անհաղթահարելի դժվարություն՝ արգելք
  5. (փխբ․) աննվաճ երկիր՝ տերություն
  6. տե՛ս ամբրոց
  7. Ախալցխա՝ փականք, կեղպեք
  8. (ճրտրպ․) (շին․) հաստատուն կառուցվածքներով վաղօրոք ամրացված, մշտական կայազորով ռազմական հենակետ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բերդ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։