այա

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•յա 

1. Ղարաբաղ, Շամախի, Խարբերդ, Ուրմիա, Բուլանըխ՝ մայր
2. մեծ մայր, տատ ◆ Այան քը մատաղ, այ իմ բալա այ իմ աշխիս լույս: Հժհք ◆ Բաքվի ղարաբաղցի այանները անքան թարիֆ ին անըմ Ղարաբաղին, որ պյարանների ճյուրը քնում ա իլնում: (Խաթաբալա)
3. (ռազմ․) որսորդական հրացաններ թողարկող իսպանական ֆիրմա

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
• Տրունիկով Բ․, թարգմ․՝ Սերգեյ Ներսիսյան, Հրազենի ռազմագիտական հայերեն բառարան (Իրավունք), Երևան, 2009 — 189 էջ։