այազ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ այ•ազ 

  1. Զանգեզուր, Արարատյան, Կարճևան, Պարտիզակ, Ամասիա, Կարին, Համշեն՝ սաստիկ ցուրտ, սառնամանիք ◆ Ես էլ մին յորղանըմ պտտվեցի, այազմ սրթսրթալի, քնավ ընզի։ Տխ ◆ ◆ Այազը անքան սարթ էր, օր ձուն ճքճքար՚: (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։