այար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•յար 

  1. Նոր Բայազետ, Վան, Բասեն, Համշեն՝ թամբ ◆ դրեր էր սադփե այար են ձիու վրեն։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Այարով է կայներ ջորին, տեր, դու ազատ անես գերին։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. այար էնիլ - հավասարակշռությունը պահպանել
  2. այար ըլլիլ - հավասարվել, հավասարակշռվել։ ◆ Խուրջինը այնպես թիր ձիուն վրան, օր այար ըլլի։ (Ձեռագիր) ◆ Գեղացին կաշե, օր այն թալը թեթև գուքա, մեգալ թարափը կը շահե... վրան քարեր կդնե, տեյոր երկու թայը այար գըլլին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•յար 

  1. Հավարիկ, Նոր Նախիջևան՝ ոսկու ու արծաթի հարգը հաստատող կնիք։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. այար զարնել - ոսկեղենի՝ արծաթեղենի մաքրության աստիճանը որոշող կնիք դնել։
  2. Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ •••• 

Էվերիկ՝ ծույլ, գործից խուսափող

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։