այբ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑjb]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ այբ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն՝ հունարեն άλφα (ալփ > այփ > այբ ձևափոխությամբ)։
Գոյական
- հայերեն այբուբենի առաջին տառի անունը
- (փխբ․) սկիզբ ◆ Դե որ այբն ասել է, բենն էլ պետք է ասի։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) տարրական գիտելիք
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- այբից (մինչև) քե - սկզբից մինչև վերջ
- այբը բենից ջոկել - գրաճանաչ լինել
- այբ-բեն-գիմեն սկսիլ (արևմտհ․) - սկզբից սկսել
- այբը փալասով բռնել, այբը չանգալով բռնել - կիսագրագետ ◆ Ուրիշ տերտերների պես հո չես, որ այբը չանգալով են բռնում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Տիրացուն այբը փալասով ա բռնում։ Սահակ Ամատունի
- այբ է տեսնում մարդակ է կարծում - անգրագետ
- այբ ու բենի հոտն առնել - մի քիչ գրագետ լինել, դառնալ
- գլխումը այբի կտոր չկա, փորումը այբի կտոր չկա - չափազանց տգետ է, ոչ մի բան չի հասկանում
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։