այբեջար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ այ•բե•ջար
- Լոռի, Ղազախ, Հավարիկ՝ այլանդակ, տգեղ, վատ ◆ Աստված մի այբեջար աղջիկ ուղարկեց։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Տեհա՝ զարհուրեցի, մի այբեջար բան էր դառել։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։