այեղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•յեղ
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ սթափ, զգաստ, գինովությունը անցած, ուշքը վրան ◆ այեղ ժամանակ շատ խելոք է խոսում ◆ Գառնիկը վերչերս հեչ այեղ չեր ըլլի, սատա խըմեր կը (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։