Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ այ•լա•կերպ

Ստուգաբանություն

ուրիշ կերպարանք՝ ձև՝ տեսք ունեցող ◆ Դուրս էր գալիս դողահար ու այլակերպ: Դերենիկ Դեմիրճյան
գարշելի՝ անճոռնի կերպարանք ունեցող, այլանդակ ◆ Ներս թռավ… կարմիր խոցերով ծածկված երեսով մի այլակերպ կին։ Ռափայել Պատկանյան
այլ ձև ունեցող, այլատեսակ, արտասովոր ◆ Լամպի այլակերպ լույսի առաջ գեղանի Ադելինան դարձել էր գրեթե երկնային։ (Մուրացան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։