այսրացոլանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑjsɾɑt͡sʰɔlɑŋkʰ]

վանկեր՝ այս•րա•ցո•լանք 

Գոյական


  1. (նորբ․) ներկա, իրական ցոլանք
  2. այս կողմի՝ անդրադարձ ցոլանք ◆ Բազմացնում է արեգակի շողքերը՝ իր գմբեթների այսրացոլանքով։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]