այվին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ այ•վին 

  1. Վան՝ (փխբ․) թշվառ, ողորմելի, խեղճ ◆ այվին, այվնիկ մարդ (ԱՃ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։