այրաբազուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑjɾɑbɑˈzuk]
վանկեր՝ այ•րա•բա•զուկ
Ածական
- (նորբ․) տղամարդու բազուկ ունեցող, քաջ ◆ Փոթորկվել ես ինչպես սամում, Մահ ես բերել քո թշնամուն, այրաբազուկ իմ մայր Սոսե, Հայոց արյան վրեժ լուսե։ Լ. Չանդոյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։