Jump to content

անաճություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnɑt͡ʃutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անաճություն

վանկեր՝ ա•նա•ճու•թյուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. չաճելը
  2. մարմնի մի հատվածի (օրգան, հյուսվածք) բնածին բացակայություն, որը ֆիզիկական, քիմիական կամ գենետիկական գործոնների ազդեցությամբ ներարգանդային զարգացման խանգարումների արդյունք է

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։