անարծաթ վարք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑɾt͡sɑtʰ ˈvɑɾkʰ]
վանկեր՝ ան•ար•ծաթ•վարք•
Բառակազմություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (նորբ․) ժուժկալություն, անփողասեր վարք ◆ Եվ լավ էր, որ նա կար և վառ էր պահում, թե անարծաթ վարքի և թե մատաղի գաղափարը։ 02 Ոստիկանական լրատու (շաբաթաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։